Selim İleri Radikal Kitap'ta Virginia Woolf'un "Varolma Anları"nı yazdı"...yıllarca aklıma takılı kalan eser olduğunu kavradım. Ve çok sevindim.

Öncesiz sonrasız Virginia Woolf

İlknur Özdemir Varolma Anları’nı çevirdiğini söylemişti, Virginia Woolf’un Türkçe’de bilinmeyen bir eseri. Konuştukça, yıllarca aklıma takılı kalan eser olduğunu kavradım. Ve çok sevindim.

23.10.2015 00:30

Ödünç alınmış bir kitaptı, büyücek boy, kalınca, ciltli; Fransızca bir Virginia Woolf çevirisi; okunacak, geri verilecekti. Kimden ödünç almıştım? Ustam, aziz dostum, çok özlediğim Peride Celal’den olabilir mi? Peride hanım Paris gezilerinden birinde, Woolf’un iki kalın cilt, bütün romanlarını armağan getirmişti...

Ödünç aldığım kitap bir roman değildi ama. Adını Türkçe söylemeye çalıştığımı hatırlıyorum: Yaşamdan Duruk Anlar filan gibi bir şey, Duruk Yaşam Görüntüleri... Okuyamadan kaldı. Bir süre sonra da geri vermiş olmalıyım. Yıllar yılı merak ettim.

Yaz ortasıydı, İlknur Özdemir, Jale ve Lale Sancak, bir akşam Koço’da buluştuk. İlknur hanımVarolma Anları’nı çevirdiğini söylemişti, Virginia Woolf’un Türkçe’de bilinmeyen bir eseri. Konuştukça, yıllarca aklıma takılı kalan eser olduğunu kavradım. Ve çok sevindim.

Birkaç gündür, İlknur Özdemir’in yetkin çevirisinden Varolma Anları’nı (Kırmızı Kedi Yayınevi) okuyorum. Henüz 91. sayfadayım. Tadını çıkara çıkara okumak istiyorum.

“Çevirmenin Sunuşu”ndan alıntılıyorum: “Varolma Anları, Virginia Woolf’un terekesinde bulunan otobiyografik yazılarını ve geçmişten anımsadıklarını bir araya getiren tek kitap. Kitaptaki metinler, gerek üslupları, gerekse açıkça ve içtenlikle kâğıda dökülüşleri açısından, Virginia Woolf’un günlüklerinde ve mektuplarında kendisi ve ailesi hakkında yazdıklarının çok ötesine gidiyor, çok daha derinlere iniyor.”

Bu kadar da değil: “Bu anılar, Virginia Woolf’un hayatının ve sanatının belgelenmesinde benzersiz bir konuma sahip.”

Daha ilk bölümde seziyor, duyumsuyorsunuz: Anılar bir yerlerden tanıdık geliyor; sanki önceden başka birtakım metinlerde de karşınıza çıkmış, sizde izi kalmış. Durup düşününce, Deniz Feneri’ni, Yıllar’ı anımsıyorsunuz, Woolf’tan iki eşsiz roman, hele Deniz Feneri!

Naciye Akseki Öncül’ün çevirisinden Deniz Feneri’ni ilkgençliğimde okumuştum. Belki başarılı bir okuma değildi. Romancının yepyeni tutumuna bir türlü ayak uyduramıyordum. Ayrıca Virginia Woolf’un sanatı konusunda adamakıllı bilgisizdim. Yine de Deniz Feneri kılavuzlarımdan biri olacak, sonraları tekrar-tekrar okuyacaktım...

Şimdiyse Deniz Feneri’ni yazdırtan, romana esin kaynağı kimi sahneleri, gerçek yaşamdaki karşılıklarıyla okuyordum. Yıllar’ın kimi sahnelerini de. Tuhaf bir sevinç uyandırıyor bu, eski bir dostla yeniden buluşmayı andırıyor ya da Woolf’un esinlenişlerini yakalama fırsatı buluyorsunuz.

Bilgilendirici dipyazılardan biri: “Şair J. A. Symonds’un kızı olan Madge Symonds, Virginia’nın kuzeni William Wyamar Vaughan ile evlenmişti. Madge, Virginia’nın hoşlandığı ilk kişiydi, bu ilginin derinliği Mrs. Dalloway’in Sally Seton’la ilgili anılarında görülür.”

İşte yine eski bir tanış! Handiyse ezbere bildiğim bir roman Mrs. Dalloway; Sally Seton ise oradaki yaşamasıyla bana hep yansıyıp durmuş, tıpkı romanın öteki kişileri gibi...

Varolma Anları benim için harikulâde bir armağan oldu.

http://kitap.radikal.com.tr/makale/haber/oncesiz-sonrasiz-virginia-woolf-427838