Sivas'ta katledilen Metin Altıok'u, Behçet Aysan'ı ve diğer canlarımızı saygıyla anıyoruz.

Sivas Katliamı'nın 21. yılında Madımak Oteli'nde kaybettiğimiz canları unutmuyor, unutturmuyoruz!

Katledilen Metin Altıok'u, Behçet Aysan'ı ve diğer canlarımızı saygıyla anıyoruz.

Otelin merdiveninde basamaklara oturmuş bekleyen üç şair: Metin Altıok, Behçet Aysan, Uğur Kaynar… 

Otelin adı, yaylalarda açan çiçekti, Madımak'tı. Otelin içindekilerse ülkenin yazarları, şairleri, araştırmacıları, ozanları, karikatürcüleri, tiyatrocuları, semahçıları. Sekiz saat süren bekleyişin sonunda bir kibrit çakıldı. Otuz beş eli kolu bağlı insan alev alev can verdi. 

Otelin etrafını saran güruhun protesto ettiği, halk edebiyatımızın büyük ozanlarından Pir Sultan Abdal için düzenlenen şenliklerdi.

Tarih: 2 Temmuz 1993. Gün: Cuma. Yer: Sivas'tı.

Katliamın sonunda merdivende oturan üç şair de yaşamını yitirdi. 

Üç insan. Üç şair. Üç aydın kişi. Son kez yan yana gelmişlerdi. Sanki katliamın belleğimizden silinmeyecek fotoğrafını bizlere iletmek istercesine…

Bir Eflatun Ölüm

kırgınım, saçılmış

bir nar gibiyim

sessiz akan bir ırmağım

geceden

git dersen giderim

kal dersen kalırım.

git

dersen

kuşlar da dönmez, güz kuşları

yanıma kiraz hevenkleri alırım

ve seninle yaşadığım

o iyi günleri,

kötü

günleri bırakırım.

...

Sen yarım kalmış bir aşkın

Kaçınılmaz sürgünü,

Katlanan göğsündeki kayaya.

Sen orda şimdi bir hüznü köpürt,

Ben bir çocuğa su vereyim burda.

Ben ki kiracıyım bir acıya.

Sen imzalarsın sabah akşam

Defterini bensizliğin,

Bense kanla öderim

Kirasını kaldığım evin.

Bir takvimi tersten açardık

Eğer isteseydin.

...

"Sevgili kızım, biriciğim;

Uzun bir süredir sana mektup yazamadım. Nedenleri vardı. Aramızdaki kopukluk duygusal değil, bir iletişim kopukluğuydu. Senin için canımı bile verebileceğimden kuşkun olmasın. Özlemin taş gibi göğsümde duruyor. Düşlerime giriyorsun. Sokakta bir kız çocuğunun "baba" diye bağırması yüreğimi kanatıyor. Kaç zamandır bana baba demene hasretim. Bu yazı seninle birlikte geçirmeyi ne kadar isterdim bilemezsin. Ama olmadı, olamadı."

Edebiyatımızın "acıya kiracı" şairi Metin Altıok'un, kızı Zeynep'ten çok uzaktayken ona yazdığı mektuplar sadece sevginin ve dindiremediği bir özlemin değil; onun şiirinin de aracısı. Altıok'un mektupları kâh Bingöl'den gönderiliyor, kâh İzmir'den, "sevgili meleğine, biriciğine." Felsefe öğretmeni olarak atandığı Bingöl'den haberler verirken, iç du?nyasının iniş çıkışlarını, sarsıntılarını, sitemlerini yine de en çok özlemini yazıyor Altıok. İçtenlikle yazıyor, ruhunu açıyor, onca uzaklıktan kızına ulaşmaya çalışıyor. Bu mektuplarda bir babanın duyguları, özlemleri olduğu kadar öldürülen Cavit Orhan Tütengil'e ne oldu sorusu da, kendi yaptığı Kibele heykelciklerinin gözaltına alınışları veya Bingöl'ün yoksulluğu da var. Kısacası yalnız kalmış bir şairin dünyası. Şair Metin Altıok'un yanında, baba Metin Altıok'u da tanımak isteyenler için bu mektuplar eşsiz birer ipucu...

Behçet Aysan Bir Acıya Kiracı Düello Haberler Merdivende Üç Şair Metin Altıok Metin Altıok'tan Zeynep'e Mektuplar Orhan Tüleylioğlu Siir Sivas Katliamı Şiir Uğur Kaynar